پاسخ مغز به صدای مادر در کودکان مبتلا به اوتیسم متفاوت است!

0

شاید امروزه همه مردم با بیماری اوتیسم آشنا باشند. اوتیسم یک اختلال رشدی در انسان است که تا پیش از سن سه سالگی رخ می‌دهد. متاسفانه امروزه با توجه به افزایش تعداد مبتلایان به این بیماری، لازم است تا زوج‌های جوان قبل از ازدواج و یا قبل از باردارشدن، حتما مشاوره‌های لازم را دریافت کنند. در اکثر کودکان مبتلا به این بیماری، صدای مادرشان باعث ایجاد الگو‌های فعالیت مغزی می‌شود که این الگوها صدای مادر را متمایزتر از صداهای دیگر، به مغز انتقال می‌دهند. البته طبق نتیجه یک تحقیق جدید در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد، پاسخ منحصربه فرد مغز در کودکان اوتیسمی، به صدای مادر بسیار کاهش یافته است.

این کاهش پاسخ به صدای مادر، طبق اسکن fMRI مغز و هم‌چنین اسکن صورت و مناطق یادگیری و حافظه و هم‌چنین شبکه‌های عصبی مغز که پردازش و اولویت‌بندی محرک‌های مغز را انجام می‌دهند، ثابت شده است.

 

طبق اظهارات سایت eLife، صداهایی که کودکان مبتلا به اوتیسم از محیط اطراف خود می‌شوند، از صدای اصلی بسیار متمایز است. با این‌حال هنوز هم این سوال برای محققان ایجاد شده است که اگر این اتفاق درست است، پس این افراد چگونه روابط اجتماعی برقرار می‌کنند؟!

علاوه‌بر این موارد، نتایج نشان می‌دهد که مغز کودکان اوتیسمی با صدای مادر به خوبی ارتباط برقرار نمی‌کند. هم‌چنین این آزمایش نشان داده است که میزان آسیب ارتباطات اجتماعی این کودکان با میزان آسیبی که مغز از صدای مادر دریافت می‌کند، ارتباط مستقیم دارد.

 

نشانه اجتماعی اوتیسم

 

صدای مادر برای اکثر کودکان یک نشانه اجتماعی است. به عنوان مثال، نوزادان می‌توانند صدای مادر را تشخیص دهند و از طریق آن صدا آرام شوند. در حالی‌که این عمل در سنین نوجوانی توسط کلمه‌ها انجام می‌شود و مادر یک پیام متنی خاص به آن نوجوان منتقل می‌کند.

امروزه بیماری اوتیسم، از هر ۵۹ کودک، یک کودک را دچار خود می‌کند. از مشکلات این بیماری نیز می‌توان به ارتباطات اجتماعی و رفتارهای تکراری و مشخص اشاره کرد.

هم‌چنین این بیماری بیشترین اثر تخریبی را بر روی کودک دارد و آسیب‌های جدی به کودک وارد می‌کند.

 

طبق آزمایشاتی که بر روی ۴۷ کودک ۷ تا ۱۲ ساله، با اختلال اوتیسم و بدون اختلال اوتیسم انجام شد، محققان متوجه شدند که کودکان مبتلا به اوتیسم تا ۸۷ درصد توانایی تشخیص صدای مادر خود را ندارند، اما این کودکان به راحتی صدای زنان غریبه و صداهای محیط اطراف را تشخیص دادند.

هم‌چنین مغز کودکان بدون این بیماری، با شنیدن صدای مادر و صدای زنان غریبه فعالیت بیشتری داشته است.

در آخر این نکته را می‌توان گفت که اختلال در شبکه‌های عصبی مغز کودکان اوتیسمی، میزان سطح تشخیص صداها را در آن‌ها بسیار پایین آورده است.

یه نظری بده!

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از دیدگاه شما سپاسگزاریم