نحوه نگرش بسیاری از مردم در برخی مقاطع زمانی برای آنها چالشآفرین بوده است. صحبت کردن مردم پیرامون رژیمهای غذایی و تمرینات ورزشی امری معمول است. پیامدهای ناشی از اختلالات غذا خوردن صرفا به افزایش یا کاهش چند کیلوگرمی وزن بدن محدود نیست؛ لذا شناخت علائم اختلال خوردن جهت کمک به شخص مبتلا کاملا ضروری خواهد بود. اختلال خوردن برحسب آشفتگی شدید در رفتار خوردن مشخص میشود. این اختلال مشتمل بر دو تشخیص بیاشتهایی عصبی و پرخوری عصبی است.
علائم احتمالی ابتلای انسان به اختلال خوردن
آیا تصور میکنید که برخی اشخاص موردعلاقه شما دچار اختلال خوردن هستند. آیا تا کنون با افکار مربوط به وزن یا رژیم غذایی درگیر شدهاید؟ اکنون به بررسی علائم احتمالی اختلال در خوردن میپردازیم:
- تغییرات وزن
مبتلایان به اختلالات خوردن غالبا وزنی پایینتر از حد استاندارد دارند؛ اما این افراد بعضا میتوانند دچار اضافه وزن نیز باشند. تغییرات سریع و قابلتوجه وزن میتواند یک علامت هشداردهنده قلمداد شود. شایان به ذکر است که برخی مبتلایان به اختلالات خوردن نیز دارای وزنی طبیعی هستند.
- ترس ناشی از افزایش وزن یا تصویر بدنی
افراد مبتلا به اختلالات خوردن حتی در صورت کمبود وزن نیز میتوانند بابت افزایش وزن خود شدیدا نگران باشند. همچنین آنها احتمالا به اضافه وزن خود باور دارند؛ حتی اگر واقعا اینطور نباشد. مشکلات مربوط به تصویر بدنی موجب میشوند تا فرد مبتلا از مشارکت در فعالیتهایی که معمولا برای وی لذتبخش هستند؛ اجتناب نماید.
- رفتارهای پنهانی
احساس گناه و شرم احتمالا موجب میشود تا فرد بهصورت پنهانی غذا خورده یا برخی خوراکیها را مخفی کند. در اینحالت اطرفیان متوجه میشوند که فرد مبتلا سریعا میز غذا را ترک کرده و بهسراغ خوراکیهای مخفی شده توسط خود میرود. همچنین مبتلایان به اختلالات غذا خوردن بعضا با پوشیدن لباسهای گشاد و بزرگ در جهت پنهان نمودن تغییرات وزنی خود تلاش میکنند.
- اعتماد به نفس پایین
تصویر ذهنی انسان از خود یا همان احساس اعتماد به نفس احتمالا به نمای خارجی بدن از جمله شکل و وزن آن وابسته است. افراد فاقد اعتماد به نفس احتمالا از شرایط خود در بسیاری از زمینههای دیگر نیز بیش از اندازه انتقاد میکنند.
- بیمار نمودن خود
استفراغ ارادی یا سایر اشکال پاکسازی پس از طبخ یا خوردن غذا بهعنوان علائم شایع اختلال خوردن قلمداد میشوند. اطرافیان شخص بیمار احتمالا متوجه خواهند شد که وی همواره پس از طبخ غذا به حمام میرود و یا پس از خوردن غذا به مصرف بیش از اندازه داروهای ملین و ادرارآور در قالب قرص و شربت روی میآورد.
- تمرینات بدنی بیش از حد
اگرچه ورزش کردن یک فعالیت مفید با خواص شگفتانگیز بهشمار میرود؛ اما مبتلایان به اختلال خوردن بعضا در انجام فعالیتهای ورزشی به حدی دچار وسواس هستند که این موضوع به یک مشکل بزرگ در زندگی آنها تبدیل میشود. پافشاری شدید بر ورزش کردن در شرایط نامساعد نمونهای از این رویکرد افراطی قلمداد میشود. برای مثال این افراد در شرایط جوی نامناسب نیز نسبت به انجام تمرینات ورزشی پافشاری نموده و قادر به اجرای فعالیتهای معمول روزمره نخواهند بود.
- مشغله فکری درباره غذا
افکار مرتبط با غذا و تغذیه میتوانند ذهن فرد مبتلا به اختلال خوردن را درگیر نموده و موجب اتلاف وقت شوند. این افکار احتمالا شامل سنجش میزان کالری و چربی خوراکیها و طبقهبندی مواد غذایی در ۲ گروه “خوب” و “بد” هستند. برخی بیماران احتمالا بهطور کامل از خوردن غذا صرفنظر خواهند کرد؛ در حالیکه برخی دیگر طی یک وعده غذایی میتوانند بسیار بیشتر از یک فرد معمولی غذا بخورند.
- مشکلات سلامتی
اختلالات خوردن موجب ایجاد مشکلات سلامت در مبتلایان میشوند. ریزش مو، کوبیدگی بدن، برهم خوردن نظم یا توقف کامل چرخه قاعدگی در زنان، عدم تعادل الکترولیتی، پوکی استخوان، فشار خون پایین، کمآبی، ریفلاکس مری و مشکلات قلبی از جمله عوارض احتمالی اختلالات خوردن بهشمار میروند. در واقع مشکلات جسمانی ناشی از اختلالات خوردن نهایتا میتوانند منجر به مرگ بیمار شوند.
در صورت مشاهده علائم فوق در خود یا نزدیکانتان حتما بایستی نزد پزشک مراجعه نموده و معاینه شوید. همچنین گفتگو با بیمار، اعلام حمایت قوی از وی و خودداری از سرزنش نمودن او گامهایی کلیدی جهت کمک به شخص بیمار محسوب میشوند.