کم‌کاری تیروئید و افسردگی می‌توانند هر دو بر روحیه شخص در زندگی روزمره تاثیر بگذارند. همچنین برخی شواهد جدید از وجود رابطه معنادار میان این ۲ اختلال حکایت دارند. کم‌کاری تیروئید شرایطی است که طی آن غده تیروئید مقادیر بسیار ناچیزی از هورمون‌های ضروری را تولید می‌کند. بیماری‌های خود ایمنی، برداشتن تیروئید یا پرتودرمانی از جمله علل احتمالی اختلال کم‌کاری تیروئید به‌شمار می‌روند. تیروئید یک غده کوچک واقع در گردن و دقیقا قسمت جلویی گلو است. هورمون‌های تولید شده توسط غده تیروئید برای تبدیل موادغذایی به انرژی و حمایت از رشد اندام‌های بدن ضروری است.
افسردگی و کم‌کاری تیروئید دارای علائم نسبتا مشابهی هستند
مشکلات ناشی از عملکرد نامطلوب تیروئید از جمله افسردگی احتمالا پیامدهای زیانباری را به‌دنبال خواهند داشت. در این مقاله مورد ارتباط میان کم‌کاری تیروئید، افسردگی و اختلالات اضطرابی صحبت می‌کنیم.
آیا افسردگی در ابتلای انسان به کم‌کاری تیروئید موثر است؟
وجود رابطه میان این ۲ اختلال سناریویی محتمل به‌نظر می‌رسد؛ اما بعید است که افسردگی موجب کم‌کاری تیروئید شود. با این وجود تحقیقاتی انجام شده است که نشان می‌دهد کم‌کاری تیروئید احتمالا در برخی از افراد به افسردگی منجر میشود.
همچنین داروهای تجویز شده برای آن‌دسته از اختلالات خلقی که سلامت روانی افراد را مختل می‌کنند؛ احتمالا بر عملکرد غده تیروئید آن‌ها تاثیر می‌گذارند.
لیتیوم
مصرف لیتیوم یک روش درمانی معمول برای درمان اختلال دوقطبی است. اختلال دوقطبی نوعی اختلال خلقی است که چرخه‌ای از علائم مانیک را شامل میشود. بیش از ۳.۳ درصد مردم ساکن ایالات‌متحده به اختلال دوقطبی مبتلا هستند. لیتیوم بر عملکرد غده تیروئید تاثیر می‌گذارد و از تولید هورمون‌های T3 و T4 جلوگیری می‌کند. لذا مصرف لیتیوم در افراد احتمال ابتلای آن‌ها به اختلال کم‌کاری تروئید را افزایش خواهد داد. با این‌حال برخی افراد مبتلا به اختلال دوقطبی حتی بدون تجویز درمان لیتیومی نیز در معرض ابتلا به کم‌کاری تیروئید قرار دارند. نتایج یک تحقیق قدیمی در سال ۲۰۰۲ نشان می‌دهد که ۲۸ درصد افراد مورد مطالعه ضمن ابتلا به اختلال دوقطبی از کم‌کاری تروئید نیز رنج می‌بردند. این شرایط تنها در ۳ درصد از افراد عادی کنترل شده و ۱۸ درصد از شرکت‌کنندگان با سایر اختلالات روان‌پزشکی مشاهده شد.
داروهای ضد‌افسردگی
داروهای ضد‌افسردگی رایج از جمله مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) می‌توانند بر عملکرد تیروئید تاثیر بگذارند. SSRIها می‌توانند سطح هورمون T4 را ۱۱.۲ درصد کاهش دهند. آن‌ها همچنین با تاثیرگذاری روی ارسال سیگنال‌های هورمون از ناحیه هیپوتالاموس مغز حتی تولید هورمون را با محدودیت بیش‌تری مواجه می‌کنند. نتایج یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ نشان داد که در موارد بسیار نادر مصرف کوتاه‌‌مدت داروهای SSRI احتمالا باعث کم‌کاری تیروئید میشود. در این پژوهش مشخص شد که هنگام تعویض دارو با یک نمونه متفاوت (ونلافاکسین) عملکرد تیروئید پس از ۵ ماه به حالت عادی بازمی‌‌گردد.
هنگامی‌که تیروئید آن‌طور که باید کار نمی‌کند؛ برخی افراد با مشکلات مختلف در زمینه سلامت روانی مواجه می‌شوند. ترشح ناچیز یا بیش از اندازه هورمون‌های تیروئید احتمالا موجب تغییر خلق وخوی انسان خواهد شد. کم‌کاری تیروئید احتمالا بر توانایی تفکر تاثیرگذار بوده و یادگیری امور جدید را دشوار می‌کند و نهایتا بر خلق وخو تاثیر می‌گذارد. مبتلایان به کم‌کاری شدید تیروئید احتمالا علائم افسردگی یا زوال عقل را تجربه می‌کنند. چنین وضعیتی اصطلاحا جنون کاذب نامیده میشود.
هورمون تیروئید روی برخی از این علائم تاثیر می‌گذارد؛ اگرچه شیوه تاثیرگذاری آن بر عملکرد مغز هنوز مشخص نیست. با این‌حال تغییر در سطح هورمون‌های تیروئید می‌تواند خطر ابتلا به اختلالات روانی را افزایش دهد. تغییرات هورمونی در محور هیپوتالاموس هیپوفیز تیروئید (HPT) می‌تواند به افسردگی منجر شود. حتی در افرادی که سطح هورمون‌های تیروئید در آن‌ها طبیعی است نیز تغییرات هورمونی در محورHPT می‌تواند باعث افسردگی شود. این تغییرات هورمونی حرکت سیگنال‌های شیمیایی را در مغز مختل نموده و اکثر آن‌ها بر هیپوکامپ که بخش مهمی از مغز برای یادگیری و حافظه است تاثیر می‌گذارند.
علائم حاصل از این تغییرات عبارتنداز: