با اختلال افت قند خون و دلایل ایجاد آن آشنا شوید

0

به اختلال افت قند خون هیپوگلیسمی نیز گفته می‌شود. هیپوگلیسمی شایع‌ترین و خطرناک‌ترین وضعیت برای بسیاری از افراد مبتلا به دیابت تیپ ۱ و ۲ است. افت قند خون هنگامی اتفاق می‌افتد که قند خون پایین‌تر از حد معمول باشد. طبق گزارش انجمن دیابت آمریکا سطح قند خون زیر ۷۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر کمتر از حد طبیعی در نظر گرفته می‌شود. این سطح احتمالا برای افراد مختلف متفاوت بوده و بعضا به سن یا توده بدنی فرد بستگی خواهد داشت. به‌عنوان مثال قند خون معادل ۹۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر برای کودک یا فرد مسن پایین در نظر گرفته می‌شود. هیپوگلیسمی در موارد شدید احتمالا به شوک انسولین منجر می‌شود که در صورت عدم معالجه سریع می‌تواند زندگی فرد را به شکلی جدی تهدید نماید.

دلایل کمبود قند خون یا افت قند خون

افراد مبتلا به دیابت بیش از سایرین در معرض خطر هیپوگلیسمی و عوارض جانبی آن قرار دارند. برخی از دلایل عمده افت قند خون در افراد دیابتی عبارت است از:

مصرف بیش ‌از حد انسولین
فراموش کردن، حذف یا تاخیر در یک وعده غذایی
مصرف زیاد الکل به‌همراه فراموش کردن یک وعده غذایی
تزریق انسولین در موضعی نادرست که موجب افزایش سرعت جذب آن می‌شود.
ورزش یا فعالیت بدنی بیش از حد
بیماری شدید یا جراحی که نیاز انسان به انسولین را افزایش می‌دهد.
استفاده از هورمون‌ها یا داروهای دیگر که باعث تشدید عملکرد داروهای کاهش‌دهنده قند خون می‌شوند.

 

علائم افت قند خون

مغز از گلوکز به‌عنوان منبع اصلی انرژی استفاده می‌کند. با افت سطح قند خون، مغز از گلوکز محروم می‌شود و در این‌ وضعیت انسان احتمالا حالاتی نظیر ضعف، خستگی و کج خلقی را تجربه نموده و در موارد شدید دچار تشنج، حملات ناگهانی و بیهوشی می‌شود.

علائم عمومی افت قند خون شامل موارد زیر است:

عصبی بودن
لرزش بدن
 افسردگی
خستگی
ضعف
تغییر شخصیت و بروز رفتار غیرمنطقی
ضعف اندام
سرگیجه
تاری دید
هماهنگی ضعیف اعضای بدن
از دست دادن حس تعادل و سقوط
حالت تهوع و بعضا استفراغ
تعریق
تپش قلب و ضربان قلب سریع
گرسنگی
سبکی سر
خواب‌آلودگی
عدم تمرکز
سردرد
علائم افت قند خون در افراد مختلف متفاوت است و بیش‌تر افراد دیابتی در تشخیص علائم هیپوگلیسمی خود دارای مهارت هستند.

 

مدیریت افت قند خون

بسیار ساده‌لوحانه است که تصور کنیم فقط افراد دیابتی دریافت‌کننده انسولین در معرض خطر کمبود قند خون قرار دارند؛ چرا که این خطر افراد مصرف‌کننده داروهای خوراکی کاهنده قند خون را نیز تهدید می‌کند. کسانی که حملات هیپوگلیسمی را به‌طور مکرر تجربه می‌کنند؛ احتمالا بایستی در برنامه درمانی و دوز داروی دریافتی خود تجدیدنظر نمایند.

درمان فوری معمول شامل بررسی قند خون و به‌کارگیری یکی از روش‌های درمانی زیر موسوم به غذای اضطراری است. این خوراکی‌ها معمولا معادل ۱۵ گرم گلوکز یا معادل آن کربوهیدرات بوده و شامل موارد زیر است:

۳ یا ۴ قرص گلوکز
۴ اونس (نصف فنجان) از هر نوع آبمیوه
۴ اونس (نصف فنجان) از یک نوشیدنی سبک قندی و غیررژیمی
۱ تیوپ ژل گلوکز
۸ اونس (یک فنجان) شیر
۵ یا ۶ قطعه آب‌نبات سخت ( بدون قند آزاد)
۱ قاشق غذاخوری شکر یا عسل

مرحله بعدی بررسی قند خون بعد از ۱۵ دقیقه برای اطمینان از افزایش قند خون تا ۷۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر یا بالاتر است. در صورت کم بودن سطح قند خون غذاهای اضطراری مجددا تجویز می‌شوند. اگر تا زمان وعده غذایی بعدی ۱ ساعت یا بیش‌تر فاصله باشد؛ در این‌صورت بایستی یک وعده غذایی را دریافت نموده و با مصرف غذاهای اضطراری سطح قند خون را تا ۷۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر یا بیشتر افزایش دهید.

پیشگیری از افت قند خون

با تغییر رژیم غذایی یا با انجام سایر روش‌ها احتمالا بتوان از افت قند خون جلوگیری کرد. روش‌های پیشگیری از افت قند خون شامل موارد زیر هستند:

• مصرف به موقع وعده‌های غذایی
وعده‌های غذایی یا میان وعده ها فراموش نشود.
قند خون خود را مرتبا چک کنید.
• میزان داروها و سطح فعالیت بدنی خود را تنظیم نموده و امکان کنترل طبیعی قند خون را فراهم کنید.
از مصرف بیش‌ از‌ حد الکل به ویژه در صورت فراموش کردن وعده‌های غذایی خودداری کنید.
منبع News-medical

یه نظری بده!

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از دیدگاه شما سپاسگزاریم