کودک به تدریج از درک خود به‌عنوان یک نیروی مطلق در جهان خارج می‌شود و متوجه می‌گردد، که دیگری وجود دارد. اما این درک باید منجر به این شود که برای خود مرزهایی تعیین کند و بپذیرد که این دیگری دارای حقوق ویژه‌ی خود است و می‌تواند مالکیت برخی اشیا را برعهده داشته باشد و باید این حقوق از طرف او برای دیگری رعایت شود. اما درک این روند مستلزم آن است که به کودک آموزشی مبنی براین مسئله داده شود.
هدف: کودک حقوق خود و دیگران را بداند.
مقیاس:
۱-بدون اجازه اشیا دیگران را بر نمی‌دارد.
۲-از اشیا امانت گرفته شده، مراقبت می‌کند وآن‌ها را به صاحبش برمی‌گرداند.
گام اول: کودک باید اشیا متعلق به خود را بشناسد و درباره آن‌ها احساس مسئولیت کند.
گام دوم: به کودک آموزش دهید تا برای برداشتن وسایل دیگران از آن‌ها اجازه بگیرد.
گام سوم: افراد خانواده راتشویق کنید تا برای استفاده از وسایل یکدیگر اجازه بگیرند.
گام چهارم: اهمیت مراقبت از اشیا امانت گرفته شده و برگرداندن سریع آن‌ها را به کودک آموزش دهید.
گام پنجم: راه‌های احترام به حقوق دیگران را به کودک یاد بدهید و مشخص کنید .
معمولا کودکان نازپرورده که به میزان کمتری نه شنیده‌اند و آشنایی کمتری با محدودیت دارند، در پذیرش حقوق دیگری دچار مشکل می‌شود. درنظر داشته باشید که درک این مفهوم برای ارتباطات اجتماعی آینده کودک یک اصل بسیار مهم و اساسی است و یک والد موفق، والدی به اندازه‌ی کافی خوب است.