کودک از بدو تولد خود را به عنوان موجودی مستقل از مادر نمیبیند و درصورت نگاه کردن به آینه تصویر را بهعنوان کودکی همبازی درنظر میگیرد. با شکلگیری مفهوم خود به تدریج او به درکی دربارهی ماهیت تصویر آینه دست مییابد. «آیینه» به کودک این امکان را می دهد تا تصویری از تمام قسمت های بدنش را ببیند. در این صورت، این تصویر شمایی کلی است و مانند عکس ها و نقاشی ها تکه تکه و بخش بخش نیست، به همین منظور برخی بازی در آینه و کنجکاوی دربارهی تصویر داخل آینه را مرحلهی مهمی در رشد و آگاهی کودک نسبت به مفهوم خود میدانند.
دراین قسمت تلاش میشود تا با هدفبندی و معرفی روشهای اجرایی بهعنوان والد به کودک کمک کنید تا به درک تصویر خود در آینه دست یابد.
هدف: کودک به تصویر خویش درآینه پاسخ میدهد.
مقیاس: کودک با نگاه کردن خندیدن و لبخندزدن به تصویرخویش درآینه پاسخ میدهد.
روشهای اجرا:
گام اول: کودک را درمقابل آیینه نگاه دارید و منتظر بمانید تا به مدت کوتاهی به خودش نگاه کند.
گام دوم: ضربهی ملایم به آینه وارد کنید تا کودک به تصویرخودش توجه کند.
گام سوم: بخندید و بگویید”نی نی را نگاه کن یا با ذکراسم کودک بگویید:«…راببین».
گام چهارم: کودک را تشویق کنید که با خنده یا غان وغون به تصویر خود به طور مثبت پاسخ دهد.
گام پنجم: باکودک و با تصویر او دالی بازی کنید .آینه را مخفی کنید و بگوئید: نی نی کجاست؟ وسپس آینه رانشان دهید وبگویید”نی نی اینجا است”؟
گام ششم: به کودک فرصت دهید که آینه رالمس کند و به تصویر خوددست بزند وسپس تصویر کودک رادرآینه ناز کنید.
گام هفتم: بازی دیگری رابا آینه انجام دهید وکودک راتشویق کنید که “نی نی را درآینه پیدا کن” وسپس به کودک بگویید تاشما رادرآینه پیداکند و بگویید، مامان کو؟! سپس تصویر شما رادرآینه نشان دهد.
انجام این تمرینها به کودک در جهت رشد خودشناسی و رسیدن به درک مناسب دربارهی تصویر خود در آینه بسیار کمک میکند و باعث کسب این مهارت و توانایی در او میگردد، اما باید برای طی کردن این پروسه به تواناییهای کودک خود توجه کنید و مراحل را با توجه به تفاوتهای فردی او با صبوری بگذرانید.