کودک تا قبل از ۲ سالگی تنها به بازی فردی میپردازد، بدین معنی که کودک به تنهایی بازی میکند. ساعتها با یکی از اعضای بدنش (مثلا پای خودش) و یا یک ماشین اسباب بازی مشغول میشود. و به همسالان و یا بزرگسالان برای بازی نیازی نمیبیند، اما تمایل به حضور یک همسال در جریان بازی و تعاملات اجتماعی به تدریج شکل میگیرد و باید برای ایجاد این مفهوم شرایطی را به تدریج در زندگی اجتماعی کودک ایجاد کنیم، مراحل زیر میتواند در این ردهی سنی به این جریان کمک کند.
هدف: کودک در حضور سایر کودکان بازی میکند.
مقیاس: کودک در حضور سایر کودکان بدون نشان دادن ناراحتی به مدت ۵-۱۰ دقیقه بازی میکند.
گام اول: کودک را در کنار کودک دیگر همسن او قراردهید و خودتان در کنار او بایستید.
گام دوم: سعی کنید در مهمانیها کودک همسنی با او حضورداشته باشد.
گام سوم: اسباب بازیهای مشابهی برای آنها فراهم کنید و اجازه دهید طبق علاقه با آن بازی کند و با تعامل با هردو کودک آنها را به “بازی موازی “تشویق کنید.
گام چهارم: بگذارید با کودکان همسن خود در پارک بازی کند، مانند شنبازی یا بازی آنها را ببینید.
گام پنجم: از کودکان انتظار نداشته باشید، که در این سطح با یکدیگر تعامل زیاد داشته باشند، زیرا آنها هنوز نمی توانند مفهوم سهیم شدن یا بازی با دیگران را درک کنند.
در طول انجام این تمارین به احساسات و واکنشهای کودک توجه داشته باشید و به او کمک کنید که تجربهی ایمنی را پیش رو داشته باشد.