مفهوم افراد غریبه و آشنا از ابتدای کودکی تا سالیان بزرگسالی در زندگی بشر مهم و موثر است. در طی این فرآیند تلاش می‌شود که به شروع فرآیند آگاهی از این مبحث با برقراری ارتباط و انجام تمارین در گام‌های ذکرشده، کمک شود.
هدف: کودک والدین خود را از غریبه‌ها تمییز می‌دهد.
مقیاس: هنگامی که کودک با غریبه مواجه می‌شود، به بغل والدین خود می‌چسبد و غریبه ها را از والدین خود تشخیص می‌دهد.
روش‌های اجرا:
گام اول: برای کمک به طفل که بتواند صدا و ظاهرشما را تشخیص دهد، با اوحرف بزنید و به او بخندید.
گام دوم: سایر افراد خانواده را تشویق کنید، که به کودک بخندند با اوحرف بزنند و تعامل برقرارکنند.
گام سوم: رفتارطفل را مشاهده کنید تا ببینید به افرادی که آن‌ها را نمی‌شناسد، به حضور یا جداشدن ازآن‌ها رفتارمتفاوتی نشان می‌دهد یا خیر؟
گام چهارم: اگرطفل از بیگانه‌ها چه در محیط خانه و چه در محیط‌های جدید می ترسد، او را بغل کنید و با اوحرف بزنید و دراو امنیت به وجودآورید.
گام پنجم: هنگامی که شما مطمئن شدید، طفل مجدداً احساس امنیت کرد، با اوبخندید وبا او بامهربانی حرف بزنید، که این شخص جدید خوبه ومهربونه.
گام ششم: اگرطفل احساس امنیت می کند به او فرصت دهید، تا با فردجدیدی که شما هم حضوردارید، تعامل داشته‌باشد و به مرورکه احساس امنیت کودک افزایش می یابد شما حضور خود را کاهش دهید.
دراین بین ممکن است کودک احساساتی مانند ترس و اضطراب را تجربه کند، به همین جهت به احساسات و واکنش‌های او توجه لازم داشته باشید و سعی کنید در عین انجام تمارین امنیت روانی کودک را هم فراهم کنید.