درک هیجانات و بروز احساسات جزو تواناییها و مهارتهای اجتماعی بسیار اساسی است. کودک باید بتواند دربرابر موقعیتهای برانگیزاننده هیجان متناسبی را تجربه و بروز دهد، به همین سبب برای کمک به او برای کسب این مهارت بهتر است، به شیوههای مناسبی او را با انواع هیجانات و جایگاه آنها آشنا کنیم.
هدف: کودک دست کم ۴ حالت اساسی رادرارتباطات خود نشان میدهد.
مقیاس: زمانی که کودک احساسهای مورد انتظاررا نشان دهد، به هدف رفتاری ذیل نایل شده است.
۱- اسباببازی یا حیوانات رادوست دارد(دوست داشتن).
۲- باصدای بلند میخندد (خوشحالی).
۳-درهنگام ترک مادرگریه میکند (اضطراب).
۴-درهنگام ازدست دادن اسباببازی ناراحت میشود(خشم).
۵-درهنگام مواجه با افراد غریبه پناهندهی مادرشود(ترس).
۶-درهنگام ناراحتی دیگران ناراحت میشود(همدردی).
گام اول: داستانهایی را بخوانید وتعریف کنید که احساسهای گوناگون را توضیح دهید.
گام دوم: در مواقع مختلف احساس خودرا با کودک درمیان بگذارد و نظرخودرادرباره ی احساس سایرافراد خانواده بیان کند.
گام سوم: درزمان خوشحالی او احساسش را بپرسید، اینروش رادرهنگام ترس،خشم وغم هم از کودک بپرسید.
گام چهارم: بااستفاده ازعروسک، عروسک انگشتی با ایفای نقش درباره ی احساسها و عواطف صحبت کنید.
گام پنجم: بازی حالتهای مختلف را با شعر به کودک یاد بدهید.
این آشنایی ابتدایی حتی در دورهی بزرگسالی به جهت درک هیجانات ود و دیگری و درک موقعیتهای مختلف میتواند کمککننده و اساسی باشد و مهارت بسیار ارزشمندی محسوب میشود.