تقلید اصوات اشیا راهی برای درک خصوصیات آنها و رسیدن به بینشی نسبت به ماهیت است. این ابزار که در بازی‌های کودکانه بسیار رایج است، درواقع نوعی همذات پنداری و گذاشتن خود درجایگاه و ماهیت یک شی یا حیوان دیگر است و در کنار تقویت قدرت تخیل به کسب بینش نسبت به جهان هم کمک شایانی می‌کند.
هدف: کودک صدای ماشین یا حیوان تولید می‌کند .
گام اول : کودک از صدای حیوانات تقلید می‌کند .
گام دوم : با دستور مربی کودک صدای حیوانات را تولید می‌کند .
گام سوم : با دستور مربی از صدای وسایل نقلیه یا سایر صداهای محیطی تقلید می‌کند .
گام چهارم : کودک به هنگام بازی با اسباب بازی ها خودبه‌خود صدای وسایل نقلیه را تولید می‌کند.
وسایل موردنیاز:
حیوانات اسباب بازی , تصویرهای حیوانات , ماشین های کوچک اسباب بازی , هواپیما , موتورسیکلت.
روش‌های اجرا:
روش اول : تصاویر حیوانات را به کودک نشان دهید و درباره آنها با کودک صحبت کنید، صدای حیوان را تقلید کنید و از کودک بخواهید همان صدا را تولید کند .
روش دوم : تصویر حیوان را نشان دهید و به کودک بگویید “چه صدایی دارد؟” اگر پاسخ نداد یا پاسخ او صحیح نبود، صدای آن را تقلید کنید و از او بخواهید تا آن را تقلید کند .
روش سوم : وسایل یا ماشین های مختلف را به کودک نشان داده و درباره آنها با کودک صحبت کنید و صدای آن را تقلید و از کودک بخواهید تا همان صدا را تولید کند .
روش چهارم : اسباب بازی کوچک وسایل نقلیه را به کودک بدهید تا با آنها بازی کند و منتظر شوید، صدای صحیحی را از جانب او بشنوید، اگر تولید نکرد وسایل نقلیه دیگری به او بدهید و از صدای آن تقلید کنید و به کودک فرصت بدهید تا با آنها بازی کند و به صداهایی که تولید می‌کند، گوش دهید.
کودکان از انجام چنین بازی‌هایی بسیار لذت می‌برند. نمونه‌های مشابه دیگری هم که برپایه‌ی تقلید قرارگرفته در روند آموزشی دیده می‌شود که همگی گواهی بر سودمندی ابزار تقلید در فرآیند تربیت هستند.