کودک شنیدن صداهای پیرامون به ویژه صدای مادر را از زمان زندگی در رحم شروع کردهاست. پس از تولد و با گذشت زمان، درحدود یک ماهگی شنوایی نوزاد به طور کامل رشد خواهدکرد، اما زمان بیشتری احتیاج است که به صداهای اطراف پاسخ دهد. درنظر داشته باشید که با وجود آنکه این فرآیندهای رشدی به صورت ژنتیکی برنامهریزی شده، باید محیط اطراف برای نمود و پرورش آن فراهم باشد، به همینجهت میتوان از روشهایی مثل روشهای اجرایی زیر برای ایجاد این فرصت استفاده کرد.
هدف: کودک به صدا پاسخ میدهد.
گام اول : کودک به طرف صداها بلند نگاه میکند یا مکث مینماید .
گام دوم : زمانیکه فردی صحبت میکند یا میخواند کودک ساکت میشود و به نظر میرسد که گوش میدهد .
گام سوم : کودک سرش را برمیگرداند و به طرف منبع صدا نگاه میکند.
وسایل موردنیاز:
اشیا مولد صدا مانند زنگ , زنگوله , سوت.
روش اجرا:
روش اول : پشت سر یا کنار کودک با استفاده از زنگ یا زنگوله صدا ایجاد کنید.اگر به صدا پاسخ ندهد نوع صدا , محل تولید صدا و بلندی آن را تغییر دهید در صورت لزوم از حداقل کمک استفاده کنید .
روش دوم : کودک را روی دستهای خود نگه دارید و با ملایمت با او حرف بزنید، اگر واکنش نشان نداد وضعیت او را تغییر دهید و او را روی شانههای خود و یا به هنگام تغییر تجلیات چهره و آهنگ صدای خود چهره به چهره قراردهید .
روش سوم : درحالیکه کودک به پشت خوابیده از سمت چپ و راست و مقابل صدا ایجادکنید،اگر کودک لبخند زد او را تشویق کنید و دوباره صدا را تکرارکنید.
کودکان در پاسخدهی دارای تفاوتهای فردی هستند، به همینجهت پروسه را با صبوری و بدون مقایسه کردن فرزند خود طی کنید، اما در صورتیکه متوجه بروز مشکلی در این جریان شدید، بهتر است با پزشک معالج مشورت انجام دهید.