بیماری میگرن فراتر از یک سردرد دردناک است. افرادی که به‌طور مرتب میگرن را تجربه می‌کنند اغلب گزارش می‌دهند که این بیماری تاثیرات مخربی بر سلامت روانی آن‌ها دارد. بروز میگرن تبعات نگران‌کننده‌ای برای سلامت بدن خواهد داشت. افرادی که در خصوص تبعات جانبی میگرن فاقد اطلاعات کافی هستند؛ احتمالا نسبت به علائم آن نیز بی‌تفاوت خواهند بود. بدین‌ترتیب شانس تشخیص بیماری تا زمان بازگشت مجدد آن از بین خواهد رفت. در ادامه به بررسی ۵ نمونه از تبعات میگرن بر سلامت روان می‌پردازیم:
میگرن چیست؟
میگرن دردی ارتعاشی در یک طرف سر است که حالت ثابتی دارد. این درد معمولا از متوسط تا شدید توصیف می‌شود. احساس تهوع، بیماری و افزایش حساسیت نسبت به نور و سروصدا از جمله شایع میگرن به‌شمار می‌روند. این بیماری به‌طور متوسط از هر ۵ زن ۱ نفر و از هر ۱۵ مرد ۱ نفر از این بیماری رنج می‌برند. همچنین بر اساس برخی پژوهش‌ها میگرن می‌تواند ارثی باشد؛ چرا که در صورت ابتلای برخی اقوام نزدیک شما به میگرن، احتمال بروز این بیماری در شما نیز افزایش خواهد یافت. میگرن دارای اشکال مختلفی به شرح زیر است:
۱- میگرن با علامت: هنگامی‌که پیش از آغاز حمله میگرنی، علائم هشداردهنده خاص نظیر پرش چشم‌ها رویت می‌شود.
۲- میگرن بدون علامت: هنگامی‌که حمله میگرنی بدون هرگونه علائم هشداردهنده آغاز می‌شود.
۳- میگرن با علامت و بدون سردرد (میگرن خاموش): هنگامی‌که با وجود سایه‌بینی و سایر علائم میگرنی، سردرد واقعی احساس نمی‌شود.
- افسردگی
چنان‌چه هر چند وقت یکبار دچار حملات میگرنی می‌شوید؛ در این‌صورت ریسک بروز افسردگی در شما نسبت به افراد فاقد این بیماری تقریبا ۲ برابر بیشتر است. به‌طور مشابه چنان‌چه مبتلا به میگرن مزمن هستید و طی ۱ ماه چندین نوبت حملات میگرنی را تجربه می‌کنید؛ در این‌صورت ریسک افسردگی مجددا ۲ برابر خواهد شد. میان بروز حملات میگرنی و حالات افسردگی، ارتباط بسیار معناداری وجود دارد؛ چرا که اکثر مبتلایان به میگرن به‌دلیل دردهای وحشتناک ناشی از این بیماری دچار افسردگی می‌شوند.
از سوی دیگر افسردگی نیز در مراحل اولیه می‌تواند دردهای میگرنی را به‌دنبال داشته باشد. ریسک ابتلای بیماران میگرنی به افسردگی ۳ برابر بیشتر بوده و شانس ابتلای افراد افسرده به سردردهای میگرنی نیز ۳ برابر بیشتر از سایرین است. این پدیده باعث می‌شود که انجام برخی اقداماتی که پیش‌تر برای بیماران لذت‌بخش بوده است؛ اکنون برای آن‌ها خسته‌کننده، غم‌بار، ناامیدکننده و فاقد جذابیت به‌نظر برسد.
- اضطراب
حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد مبتلایان به میگرن از مشکل اضطراب رنج می‌برند. در واقع بروز اضطراب در مبتلایان به میگرن نسبت به اشخاص افسرده شایع‌تر است. افراد افسرده نیز بسته به وضعیت خود دچار حملات میگرنی یا اضطراب می‌شوند. در جریان یک حمله میگرنی، احساس اضطراب غالبا بر پایه نگرانی مستقیم فرد از حمله ایجاد می‌شود. برای مثال فرد از خود می‌پرسد که این حمله چه مدت طول خواهد کشید و تاثیرگذاری داروها از چه زمانی آغاز خواهد شد.
حتی در زمان عدم تجربه یک حمله میگرنی توسط بیمار، وی کماکان می‌تواند در خصوص زمان آغاز حمله بعدی دچار اضطراب شود. جالب این‌که ریسک ابتلا به میگرن در افرادی با زندگی پر استرس به‌مراتب بیشتر است. این رابطه به صورت متقابل نیز صادق خواهد بود. چنان‌چه شخص بیمار دچار حالات افسردگی و اضطراب است؛ در این‌صورت وی برای درمان هریک از این مشکلات احتمالا بایستی داروهای جداگانه‌ای را مصرف کند.
- تشدید احساس خستگی
اکثر افراد مبتلا به میگرن مضمن، همواره احساس خستگی و کسالت دارند. این‌حالت احتمالا برای مدت زمانی طولانی ادامه داشته و با یک خواب خوب شبانه درمان نخواهد شد. خستگی می‌تواند بر سلامت روانی انسان تاثیر منفی بگذارد؛ چرا که فرد همواره احساس تنبلی و سستی می‌کند. این پدیده می‌تواند موجب بروز افسردگی شده و یا علائم آن‌را تشدید نماید. تاری دید و هماهنگی ضعیف اعمال انسان احتمالا از عوارض جانبی خستگی به‌شمار می‌روند. چنان‌چه فرد بیمار احساس خستگی کند؛ در این‌صورت احتمالا از فعالیت دست کشیده و تا زمان بهبود وضعیت به محیط کار بازنخواهد گشت. با این‌حال مراجعه به کلینیک‌های روان‌شناسی احتمالا به رفع بخشی از مشکلات بیماران کمک خواهد کرد.
- تغییر روحیات
میگرن معمولا به‌صورت گام‌به‌گام پیشرفت می‌کند و در همان مراحل اولیه بر روحیه شما تاثیر می‌گذارد. نگرانی بیمار از بروز حمله، احساس اضطراب را در وی تشدید می‌کند. این پدیده به‌طور مشابه موجب تغییر خلق‌وخوی فرد خواهد شد. تغییر در رفتار، میزان انرژی یا اشتهای فرد بیمار می‌تواند چند ساعت یا حتی چند روز پیش از شروع حمله میگرنی مشاهده شود. در ادامه سردرد واقعی آغاز شده و بیمار نوعی درد نوسانی را در یک سمت از سر خود تجربه خواهد کرد. سپس علائم ثانویه آغاز می‌شود. در این مرحله نیز رفتار فرد دستخوش تغییر شده و این وضعیت احتمالا برای چند روز ادامه خواهد یافت.
- تضعیف حافظه
میگرن حاد گیج‌کننده (ACM) گونه نادری از میگرن است که در وهله نخست، کودکان و نوجوانان را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. بسیاری از کیس‌های مبتلا به این بیماری کماکان ناشناخته هستند؛ اما حدودا ۱۰ درصد کودکان و نوجوانان از آن رنج می‌برند. تضعیف قوه حافظه یکی از عوارض شایع میگرن حاد گیج‌کننده به شمار می‌رود. بی‌حالی، تاری دید و اختلال در گفتار سایر علائم این بیماری را تشکیل می‌دهند. اگرچه از دست دادن حافظه پدیده‌ای موقتی است؛ اما شواهدی وجود دارند که نشان می‌دهند میگرن مزمن احتمالا بر عملکرد حافظه به‌طور دائم تاثیر می‌گذارد. با این‌حال کماکان مطالعات فراوانی در این زمینه در حال انجام است.