عشق به خویشتن به مدیریت مطلوب‌تر زندگی کمک می‌کند

0

وقتی که پیرامون مقوله تکامل شخصیتی صحبت می‌شود؛ خودباوری و اعتمادبه‌نفس به‌عنوان ویژگی‌هایی مثبت مورد ستایش قرار می‌گیرند. اما نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که عشق ورزیدن به خویشتن روشی بهتر برای دستیابی به موفقیت و پیشرفت شخصی محسوب می‌شود. به‌عنوان مثال احساس اعتمادبه‌نفس موجب می‌شود تا به توانایی‌های خود بیشتر باور داشته باشید؛ در حالی‌که عشق ورزیدن به خویشتن شما را ترغیب می‌کند تا به نواقص و محدودیت‌های خود پی ببرید. هنگامی‌که نواقص خود را بپذیرید؛ به احتمال فراوان آن‌ها را به شکل عینی و واقع‌بینانه مشاهده خواهید کرد. این پدیده به نوبه خود می‌تواند موجب ایجاد تغییرات مثبت در زندگی شما شود.

درک مفهوم عشق‌ورزی به خویشتن

مفهوم عشق‌ورزی به خویشتن با اعتماد به نفس و عزت نفس تفاوت دارد. در واقع به جای روش‌های فکر کردن به خود با روشی برای رفتار با خویشتن سروکار داریم. به گفته دکتر کریستین نف؛ استاد روان‌شناسی دانشگاه تگزاس عشق‌ورزی به خویشتن شامل روش رفتار با خود دقیقا مشابه شیوه‌ای است که شما حتی هنگام شکست و ناکامی با دوستان یا اعضای خانواده خود رفتار می‌کنید. به‌طور کلی عشق‌ورزی به خویشتن بدان معناست که شما بپذیرید که یک انسان هستید و می‌توانید دچار اشتباه شوید. همچنین این پدیده بدان معناست که شما روی خطاهایتان پافشاری نکرده و خود را بابت اشتباهات صورت گرفته سرزنش نکنید.

دکتر نف نخستین شخصی بود که مفهوم عشق‌ورزی به خویشتن را تعریف نمود. به گفته وی افراد با استفاده از چندین تکنیک‌ مدیتیشن قادر تقویت مهارت‌های عشق‌ورزی به خویشتن خواهند بود.

مولفه‌های اصلی عشق‌ورزی به خویشتن

هنگامی‌که پیرامون عشق به خویشتن صحبت می‌شود؛ توجه به چندین مولفه اساسی برای موفقیت ضروری به‌نظر می‌رسد. این موارد شامل مهربانی با خود دقیقا همانند یک دوست، توجه به هویت حقیقی خود و پذیرش تمامی نواقص و محدودیت‌هایتان است. در ادامه به معرفی مولفه‌های اصلی عشق‌ورزی به خویشتن می‌پردازیم:

  • با خود مهربان باشید

هنگامی‌که مهربانی با خویشتن را تمرین می‌کنید؛ متوجه خواهید شد که کلیه افراد ناقص هستند و زندگی آن‌ها نیز وضعیتی ایده‌آل ندارد. بدین‌ترتیب با نامساعد شدن شرایط، خود را سرزنش نخواهید کرد. به گفته دکتر نف احتمالا نخستین واکنش شما این است که تصور می‌کنید ” این رویداد نبایستی اتفاق نمی‌افتاد” یا “چنین مشکلی نباید در زندگی من روی می‌داد” و یا “تمامی افراد دیگر زندگی کاملا شاد و نرمالی دارند”.

با تفکر منفی و غیردوستانه به احتمال فراوان رنج‌های دیگری را نیز تجربه خواهید کرد؛ زیرا این وضعیت موجب می‌شود تا شما دچار احساساتی نظیر انزوا، تنهایی و تفاوت با سایرین شوید. تمامی افراد در طول زندگی خود بارها شکست می‌خورند  و باور این موضوع به شما کمک می‌کند تا به وجود مشکلات در زندگی سایرین پی ببرید. با تفکر در این زمینه، کیفیت نگرش خود نسبت به چالش‌ها و مشکلات زندگی را تغییر دهید. بدین‌ترتیب مسیر رشد شما از طریق تجربه‌اندوزی هموار خواهد شد. چنان‌چه تصور می‌کنید شکست شما غیرطبیعی بوده و نبایستی روی نمی‌داد؛ در این‌صورت خود را سرزنش کنید.

  • ذهن‌آگاهی

ذهن‌آگاهی یکی دیگر از مولفه‌های عشق‌ورزی به خویشتن محسوب می‌شود. ذهن‌آگاهی موجب می‌شود تا برای مقابله با مشکلات تمایل بیش‌تری پیدا کرده و آن‌ها را بپذیرید. بسیاری از افراد مایل به انجام این‌کار نبوده و در واقع از آن دوری می‌کنند. آن‌ها می‌خواهند از هرگونه درد و رنج فاصله گرفته و مستقیما به سراغ حل مسئله می‌روند. اما هنگامی‌که درگیر مشکلات زندگی می‌شوید؛ برای کسب ذهنیت پیرامون مبارزات و شکست‌های خود و چرایی بروز آن‌ها بایستی زمان کافی را در اختیار داشته باشید. هنگامی‌که به توانایی انجام این‌کار دست پیدا می‌کنید؛ به احتمال زیاد رشد کرده و دانش خود را ارتقاء می‌دهید.

انتقاد درونی یکی دیگر از نکات حائز اهمیت به‌شمار می‌رود. انتقاد از خود می‌تواند بسیار شدید باشد و غالبا در ذهن ما مرور و تکرار شود. اما ذهن‌آگاهی به شما امکان می‌دهد تا بدون قضاوت نمودن خود از کاستی‌هایتان آگاهی پیدا کنید. در نتیجه بدون هرگونه فشار برای ابر انسان بودن قادر به تشخیص ضرورت اصلاح خود در مواقع ضروری خواهید بود.

  • نقص

هنگامی‌که بپذیرید ایده‌آل‌ بودن نوعی انتظار غیرواقعی است؛ در این‌صورت احساس می‌کنید که بار سنگینی از روی دوش شما برداشته شده است. این وضعیت به شما کمک می‌کند تا ماهیت طبیعی و انسانی تجارب خود را درک نموده و احساس ناخوشایندی نسبت به آن‌ها نداشته باشید. بعلاوه شناخت نواقص به شما کمک می‌کند تا احساس ارتباط بیش‌تری با سایرین داشته باشید؛ زیرا متوجه خواهید شد که تمامی افراد در دوران حیات خود سختی‌ها و مشکلات خاصی را تجربه می‌کنند. به‌خطر داشته باشید که عشق‌ورزی به خویشتن همان دلسوزی نسبت به خود و درک عدم ایده‌آل بودن تمامی انسان‌ها است. این پدیده مستلزم اذعان به کامل نبودن کلیه افراد است. نقایص و مشکلات بایستی به درک هرچه بهتر شما از خویشتن کمک کنند؛ نه این‌که استرس شما را تشدید نموده یا موجب ایجاد احساس ناخوشایند نسبت به خویشتن شوند.

مزایای عشق‌ورزی به خویشتن

به‌طور کلی عشق‌ورزی به خویشتن مستلزم تشخیص تفاوت میان یک انتخاب بد و یک شخص بد بودن است. هنگامی‌که دلسوزی نسبت به خود را تمرین می‌کنید؛ متوجه خواهید شد که تصمیم‌گیری‌های‌ نامطلوب به‌طور خودکار شما را به یک انسان بد تبدیل نمی‌کنند. در عوض متوجه خواهید شد که ارزش و جایگاه شما ماهیتی بی‌قید و شرط دارد. در واقع تحقیقات انجام شده همواره ارتباط مثبت میان عشق‌ورزی به خویشتن و کیفیت زندگی را موردتائید قرار می‌دهند. بعلاوه عشق‌ورزی به خویشتن موجب شکل‌گیری احساس ارزشمند بودن می‌شود؛ اما این حالت با خودشیفتگی ناشی از اعتمادبه‌نفس شدید تفاوت دارد. بعلاوه افرادی که عشق‌ورزی به خویشتن را تمرین می‌کنند؛ دارای تعاملات اجتماعی قوی‌تر، هوش هیجانی بالاتر و رضایتمندی بیش‌تری از زندگی هستند. همچنین آن‌ها افرادی دلسوزتر، حامی‌تر و همدل‌تر هستند.

همچنین تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که عشق‌ورزی به خویشتن موجب کاهش احساس افسردگی، اضطراب و ترس از شکست می‌شود.  دلسوزی نسبت به خود می‌تواند انگیزه انسان برای جبران نواقص، شکست‌ها و اشتباهات را افزایش دهد؛ چرا که موجب نگرش واقع‌بینانه‌تر فرد به آن‌ها می‌شود.

منبع Verywellmind

یه نظری بده!

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از دیدگاه شما سپاسگزاریم