در حال حاضر بیماری کووید ۱۹ در مناطق گسترده‌ای از جهان شیوع یافته و ظرف مدت تنها ۵ ماه موجب مرگ میلیون‌ها انسان شده است. بسیاری از افراد در معرض ابتلا یا حتی مرگ ناشی از این بیماری قرار دارند. اکنون مطالعه جدیدی که طی ماه ژوئن ۲۰۲۰ در وبسایت medRxiv منتشر شده است؛ گزارش می‌دهد که سندرم داون و برخی ویژگی‌های شاخص قابل مشاهده در این بیماری موجب افزایش ریسک ابتلا به ویروس کرونا می‌شوند.
سندرم داون تحت‌عنوان تریزومی ۲۱ نیز شناخته می‌شود. در این وضعیت شخص بیمار در عوض بهره‌مندی از ۲ نسخه کپی شده کروموزوم ۲۱ دارای ۳ عدد از این کروموزوم است. این بیماری از بدو تولد وجود داشته و اکنون حدودا ۲۵۰ هزار نفر را در سراسر جهان مبتلا نموده است. تاثیرات بیماری کووید ۱۹ بر مبتلایان به سندرم داون ماهیتی ناشناخته دارد؛ اما اکنون می‌دانیم که این افراد در برابر عفونت‌های ناشی از ویروس‌های آلودکننده دستگاه تنفسی و آنفولانزا آسیب‌‌پذیرتر هستند.
مطالعه اخیر با هدف بررسی ریسک بروز عفونت‌های تنفسی در مبتلایان به سندرم داون انجام شده است. در این پژوهش محققان به بررسی سوابق پزشکی ۴۶۰۰ نفر از بیماران مبتلا به کووید ۱۹ که در بیمارستان‌های Mount Sinai بستری شده بودند؛ پرداختند. ابتلای تمامی این افراد به بیماری کووید ۱۹ از طریق روش RT-PCR تائید شد. در این پژوهش به منظور شناسایی مبتلایان به سندرم داون از پرونده پزشکی الکترونیکی آن‌ها استفاده شد. محققان برای هرکدام از این افراد از ۶ تکنیک کنترلی تصادفی متناسب با سن، جنسیت و نژاد آن‌ها استفاده کردند. آن‌ها همچنین اطلاعات دموگرافیک، علائم حیاتی، یافته‌های آزمایشگاهی و داده‌های استخراج شده از پرونده‌های پزشکی را مورد ارزیابی قرار دادند. با توجه به بستری شدن ۲.۶ میلیون نفر بیمار در این سیستم بیمارستانی طی ۵ سال گذشته و پذیرش حدودا ۱۱۰۰ بیمار مبتلا به سندرم داون در این مدت به‌طور متوسط تنها ۲ نفر از بیماران کرونایی بایستی به سندرم داون نیز مبتلا بودند. با این‌حال در صورت لحاظ نمودن ترکیب سنی مبتلایان به سندرم داون، میانگین تعداد احتمالی بیماران کرونایی به عدد ۱ نزدیک می‌شود.
بر اساس یافته‌های مطالعه اخیر تعداد افراد مبتلا به سندرم داون و بیماری کووید ۱۹ برابر با ۶ نفر بود که در مقایسه با رقم مورد انتظار بسیار بیشتر است. این پدیده از افزایش ۹ برابری نرخ بستری بیماران کرونایی مبتلا به سندرم داون در مقایسه با جمعیت عادی افرادی با گروه سنی ۳۰ تا ۶۴ سال است. متوسط سن مبتلایان به سندرم داون و بیماری کووید ۱۹ که در بیمارستان بستری بودند؛ حدودا معادل ۵۴ سال بود که در مقایسه با میانگین سنی سایر بیماران کرونایی در همان بیمارستان بیش از ۱۲ سال کمتر است. این نتایج نشان می‌دهند که مبتلایان به سندرم داون حدودا ۱۰ سال زودتر از افراد عادی در معرض خطر بستری شدن بر اثر بیماری کووید ۱۹ قرار دارند. در مرحله بعد محققان با تطبیق جنسیت، نژاد و سن هر بیمار به مقایسه نرخ بیماران کرونایی مبتلا به سندرم داون با یک گروه بزرگتر تحت کنترل پرداختند. سایر مشکلات جسمانی شامل فشارخون بالا، دیابت و چاقی به‌ترتیب در حدودا ۱۳، ۱۰ و ۷ درصد افراد گروه تحت کنترل مشاهده شدند؛ در حالی‌که برای گروه مبتلایان به سندرم داون وضعیت کاملا متفاوت بود. در این گروه حدودا ۶۷ درصد افراد دچار کم‌کاری تیروئید، تقریبا ۵۰ درصد دچار دیابت تیپ ۲، حدودا ۵۰ درصد مبتلا به صرع و تقریبا ۳۳ درصد دچار بیماری‌های زوال عقل بودند.
شیوع دیابت تیپ ۱ در مبتلایان به سندرم داون حدودا ۳ تا ۴ برابر بیشتر از افراد عادی بود. دیابت یکی از ریسک فاکتورهای شناخته شده برای ابتلا به موارد شدید بیماری کووید ۱۹ به‌شمار می‌رود. کم‌کاری تیروئید در این گروه به خوبی کنترل شده و به همین دلیل احتمالا عاملی برای ابتلا به کووید ۱۹ محسوب نمی‌شود. بر اساس یک مطالعه جدید، بیماری‌های عصبی نیز ریسک ابتلا به کووید ۱۹ را افزایش می‌دهند؛ اگرچه کم و کیف این پدیده هنوز کشف نشده است.
بیماران کرونایی مبتلا به سندرم داون بیش از سایرین در معرض خطر سندرم حاد تنفسی، صدمات حاد کلیه و مشکلات عصبی قرار دارند. مدت زمان بستری شدن مبتلایان به سندرم داون در بیمارستان نسبت به افراد عادی ۸ روز بیشتر بود و به‌طور میانگین به ۱۷ روز رسید. یک‌سوم مبتلایان به سندرم داون در اثر ابتلا به کووید ۱۹ فوت کردند؛ درحالی‌که نرخ مرگ ومیر افراد تحت کنترل حدودا ۷ درصد بود. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که مبتلایان به سندرم داون به میزان بیش‌تری در معرض ابتلا به عفونت در سنین پایین‌تر قرار دارند. سن بالا یکی از ریسک فاکتورهای ابتلا به کووید ۱۹ محسوب می‌شود. احتمال مرگ ومیر ناشی از عفونت در مبتلایان به سندرم داون به میزان قابل‌توجهی بیشتر است. دیابت احتمالا بزرگترین عامل خطرزا برای پیش‌آگاهی ضعیف در مبتلایان به سندرم داون قلمداد می‌شود.
سایر فاکتورهای ایمنی احتمالا موثر در بروز بیماری کووید ۱۹ میان مبتلایان به سندرم داون هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند. این مطالعه هشدار می‌دهد که پیشگیری و درمان بیماری کووید ۱۹ در مبتلایان به سندرم داون نیازمند توجهی ویژه خواهد بود؛ چرا که بستری شدن این افراد در بیمارستان طی ایام شیوع ویروس SARS-CoV-2 آن‌ها را در معرض مخاطرات جدی قرار خواهد داد.