علل، ریسک فاکتورها و علائم برونشیت مزمن

0

برونشیت باعث ایجاد التهاب در مجاری هوایی ریه‌ها می‌شود. التهاب به نوبه خود موجب بروز سرفه، خس‌خس سینه و تنگی نفس خواهد شد. ۲ نوع اصلی برونشیت شامل اشکال حاد و مزمن هستند. برونشیت حاد به‌طور معمول در پی عفونت تنفسی فوقانی مانند سرماخوردگی ایجاد می‌شود و چند روز تا چند هفته ادامه دارد. برونشیت مزمن به مرور زمان ایجاد شده و پایدار است و هرگز کاملا از بین نمی‌رود.

تعریف

برونشیت مزمن باعث التهاب و تولید مخاط در برونش‌ها که مجاری هوایی در ریه‌ها هستند می‌شود. التهاب و مخاط باعث ایجاد سرفه پیوسته شده و تنفس فرد را دشوار می‌کند. طبق برخی گزارش‌ها برونشیت مزمن برخلاف برونشیت حاد حداقل ۳ ماه طول می‌کشد و به‌طور مکرر برای مدت بیش‌ از ۲ سال عود می‌کند.

سیگار کشیدن می‌تواند خطر ابتلا به برونشیت مزمن را در فرد افزایش دهد. طبق گزارش انجمن ریه آمریکا، برونشیت مزمن و آمفیزم ۲ شرط ایجادکننده بیماری مزمن انسداد ریوی (COPD) است. بر اساس برخی گزارش‌ها تا حدود ۷۴% از افراد مبتلا به COPD به برونشیت مزمن مبتلا هستند. در حال حاضر درمانی برای برونشیت مزمن وجود ندارد. با این‌حال درمان‌های موجود می‌توانند به مدیریت علائم کمک کرده و امکان تنفس طبیعی‌تر را فراهم کنند. 

علل

برونشیت مزمن به مرور زمان ایجاد می‌شود. در بیش‌تر موارد آسیب به ریه‌ها نتیجه قرار گرفتن طولانی‌مدت یا مکرر در معرض محرک‌ها یا ذرات کوچک است. به گفته موسسه ملی قلب، ریه و خون سیگار کشیدن شایع‌ترین علت برونشیت مزمن در ایالات‌متحده است. علاوه بر استعمال سیگار قرار ‌گرفتن طولانی‌مدت در معرض دود افراد سیگاری یا سایر آلاینده‌ها می‌تواند به برونشیت مزمن منجر شود.

ریسک فاکتورها

چندین ریسک فاکتور بالقوه برونشیت مزمن شامل موارد زیر است:

سیگار کشیدن: زنانی که سیگار می‌کشند احتمالا بیشتر از مردان سیگاری در معرض خطر قرار می‌گیرند.
بیماری تنفسی دوران کودکی
سابقه خانوادگی بیماری ریوی
قرار گرفتن در معرض آلاینده‌ها
آسم
بیماری رفلاکس معده به دستگاه گوارش (GERD)
افراد مسن‌تر

علائم

به‌دلیل افزایش مقدار مخاط در ریه‌ها و مجاری هوایی طی برونشیت مزمن سرفه مداوم ایجاد می‌شود. علاوه بر سرفه فرد احتمالا به‌دلیل ملتهب بودن مجاری هوایی دچار تنگی نفس یا خس‌خس می‌شود. علاوه بر موارد فوق سایر علائم احتمالی برونشیت مزمن به شرح زیر است:

تب کم
درد قفسه سینه
گلودرد
سردرد
گرفتگی بینی و سینوس‌ها

 

تشخیص

فقط پزشک می‌تواند برونشیت مزمن را تشخیص دهد. به‌طور معمول پزشک برای انجام معاینه جسمی با استفاده از استوسکوپ به صداهای غیرمعمول در ریه‌ها گوش می‌دهدآن‌ها در مورد علائم بیماری از فرد بیمار سوال می‌کنند. آن‌ها مشخصا می‌خواهند بدانند که آیا فرد سرفه‌های پیوسته‌ای با مشخصات زیر را تجربه نموده است یا خیر.

• سرفه‌ها چند ماه به طول انجامیده است؟
• سرفه‌ها طی ۲ سال گذشته چندین بار اتفاق افتاده است؟

آن‌ها همچنین از یک فرد می‌پرسند که آیا:

سیگار استفاده می‌کنند؟
اطرافیان شما سیگار مصرف می‌کنند؟
در معرض گرد و غبار، دود یا آلودگی هوا قرار گرفته‌اند؟
سابقه خانوادگی بیماری ریوی دارند؟
در برخی موارد پزشک احتمالا آزمایشات اضافی به شرح زیر را تجویز خواهد کرد:
آزمایش خون
تست عملکرد ریه
عکس از قفسه سینه با اشعه X

درمان

احتمالا پزشک برای درمان برونشیت مزمن موارد زیر را تجویز می‌کند:

تزریق واکسن‌های آنفولانزا و پنومونی برای جلوگیری از سایر عفونت‌های تنفسی
برونکودیلاتورها: به‌طور معمول داروهای استنشاقی با ایجاد آرامش در عضلات اطراف مجاری هوایی به بهبود تنفس کمک می‌کنند.
استروئیدها برای کمک به باز کردن ریه‌ها

علاوه بر دارو احتمالا پزشک اکسیژن‌درمانی یا توان‌بخشی ریوی را توصیه می‌کند. اکسیژن درمانی در طول روز یا چند بار در روز اکسیژن اضافی را در اختیار بدن قرار می‌دهد. در توان‌بخشی ریوی نیز با هدف بهبود زندگی فرد از طریق مشاوره، تمرینات، تغذیه و آموزش، بیماری فرد مدیریت می‌شود. در برخی شرایط حاد در صورت عدم جواب‌دهی درمان‌های دیگر به بیماری احتمالا پزشک پیوند ریه را توصیه ‌کند.

برخی از اقداماتی که فرد می‌تواند در خانه برای کاهش برونشیت مزمن انجام دهد شامل موارد زیر است:

اجتناب از دود سیگار اطرافیان و دودهای محرک
ترک سیگار
رژیم غذایی متعادل
ورزش منظم
استفاده از دستگاه مرطوب کننده هوا
پیشگیری
فرد برای کاهش ریسک فاکتورها می‌تواند گام‌های موثری بردارد؛ اما احتمالا قادر نیست از برونشیت مزمن جلوگیری کند.

افراد می‌توانند با ترک سیگار خطر ابتلا به برونشیت مزمن را کاهش دهند. همچنین آن‌ها می‌توانند هنگام کار با مواد شیمیایی بالقوه خطرناک یا قرارگیری در مجاورت آلاینده‌های هوا از ریه‌های خود محافظت نمایند. خوردن یک رژیم غذایی سالم شامل میوه‌های زیاد، سبزیجات و غلات سبوس‌دار و داشتن یک شیوه زندگی فعال می‌تواند به بهبود عملکرد ریه‌ها و سلامت بیش‌تر انسان کمک کند.

منبع Medicalnewstoday

یه نظری بده!

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از دیدگاه شما سپاسگزاریم