برونشیت باعث ایجاد التهاب در مجاری هوایی ریه‌ها می‌شود. التهاب به نوبه خود موجب بروز سرفه، خس‌خس سینه و تنگی نفس خواهد شد. ۲ نوع اصلی برونشیت شامل اشکال حاد و مزمن هستند. برونشیت حاد به‌طور معمول در پی عفونت تنفسی فوقانی مانند سرماخوردگی ایجاد می‌شود و چند روز تا چند هفته ادامه دارد. برونشیت مزمن به مرور زمان ایجاد شده و پایدار است و هرگز کاملا از بین نمی‌رود.
تعریف
برونشیت مزمن باعث التهاب و تولید مخاط در برونش‌ها که مجاری هوایی در ریه‌ها هستند می‌شود. التهاب و مخاط باعث ایجاد سرفه پیوسته شده و تنفس فرد را دشوار می‌کند. طبق برخی گزارش‌ها برونشیت مزمن برخلاف برونشیت حاد حداقل ۳ ماه طول می‌کشد و به‌طور مکرر برای مدت بیش از ۲ سال عود می‌کند.
سیگار کشیدن می‌تواند خطر ابتلا به برونشیت مزمن را در فرد افزایش دهد. طبق گزارش انجمن ریه آمریکا، برونشیت مزمن و آمفیزم ۲ شرط ایجادکننده بیماری مزمن انسداد ریوی (COPD) است. بر اساس برخی گزارش‌ها تا حدود ۷۴% از افراد مبتلا به COPD به برونشیت مزمن مبتلا هستند. در حال حاضر درمانی برای برونشیت مزمن وجود ندارد. با این‌حال درمان‌های موجود می‌توانند به مدیریت علائم کمک کرده و امکان تنفس طبیعی‌تر را فراهم کنند.
علل
برونشیت مزمن به مرور زمان ایجاد می‌شود. در بیشتر موارد آسیب به ریه‌ها نتیجه قرار گرفتن طولانی‌مدت یا مکرر در معرض محرک‌ها یا ذرات کوچک است. به گفته موسسه ملی قلب، ریه و خون سیگار کشیدن شایع‌ترین علت برونشیت مزمن در ایالات‌متحده است. علاوه بر استعمال سیگار قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض دود افراد سیگاری یا سایر آلاینده‌ها می‌تواند به برونشیت مزمن منجر شود.
ریسک فاکتورها
چندین ریسک فاکتور بالقوه برونشیت مزمن شامل موارد زیر است:
علائم
به‌دلیل افزایش مقدار مخاط در ریه‌ها و مجاری هوایی طی برونشیت مزمن سرفه مداوم ایجاد می‌شود. علاوه بر سرفه فرد احتمالا به‌دلیل ملتهب بودن مجاری هوایی دچار تنگی نفس یا خس‌خس می‌شود. علاوه بر موارد فوق سایر علائم احتمالی برونشیت مزمن به شرح زیر است:
تشخیص
فقط پزشک می‌تواند برونشیت مزمن را تشخیص دهد. به‌طور معمول پزشک برای انجام معاینه جسمی با استفاده از استوسکوپ به صداهای غیرمعمول در ریه‌ها گوش می‌دهد. آن‌ها در مورد علائم بیماری از فرد بیمار سوال می‌کنند. آن‌ها مشخصا می‌خواهند بدانند که آیا فرد سرفه‌های پیوسته‌ای با مشخصات زیر را تجربه نموده است یا خیر.
آن‌ها همچنین از یک فرد می‌پرسند که آیا:
درمان
احتمالا پزشک برای درمان برونشیت مزمن موارد زیر را تجویز می‌کند:
علاوه بر دارو احتمالا پزشک اکسیژن‌درمانی یا توانبخشی ریوی را توصیه می‌کند. اکسیژن درمانی در طول روز یا چند بار در روز اکسیژن اضافی را در اختیار بدن قرار می‌دهد. در توانبخشی ریوی نیز با هدف بهبود زندگی فرد از طریق مشاوره، تمرینات، تغذیه و آموزش، بیماری فرد مدیریت می‌شود. در برخی شرایط حاد در صورت عدم جواب‌دهی درمان‌های دیگر به بیماری احتمالا پزشک پیوند ریه را توصیه کند.
برخی از اقداماتی که فرد می‌تواند در خانه برای کاهش برونشیت مزمن انجام دهد شامل موارد زیر است:
افراد می‌توانند با ترک سیگار خطر ابتلا به برونشیت مزمن را کاهش دهند. همچنین آن‌ها می‌توانند هنگام کار با مواد شیمیایی بالقوه خطرناک یا قرارگیری در مجاورت آلاینده‌های هوا از ریه‌های خود محافظت نمایند. خوردن یک رژیم غذایی سالم شامل میوه‌های زیاد، سبزیجات و غلات سبوس‌دار و داشتن یک شیوه زندگی فعال می‌تواند به بهبود عملکرد ریه‌ها و سلامت بیشتر انسان کمک کند.