این تحقیق امید به درمان این بیماری و مقابله با علائم آن را افزایش میدهد.
افرادی که به بیماری آلزایمر مبتلا میشوند احتمالاً سالها قبل از بروز این بیماری، اختلالات خواب را تجربه میکنند. اما تعیین اینکه آیا این علت باعث بروز بیماری میشود یا چیز پیچیدهتری اتفاق میافتد، همچنان برای دانشمندان سوًال برانگیز است.
در حال حاضر، محققان در ایالات متحده با روشهای جدید امید به درمان این بیماری را افزایش دادهاند و اینکه چگونه «بهداشت خواب خوب» میتواند به مقابله با این بیماری و علائم آن کمک کند.
یافتهها نشان میدهند که ساعت بیولوژیک ۲۴ ساعته انسان، توانایی مغز را برای حذف پروتئینهای ناخواستهی مرتبط با بیماری آلزایمر کنترل میکند. اگر این ادعای دانشمندان درست باشد، این مطالعه تا حدی توضیح خواهد داد که چگونه اختلال در ریتم شبانه روزی بدن و اختلالات خواب منجر به شروع و پیشرفت بیماری آلزایمر میشود، و چگونه پیشگیری از چنین اختلالاتی میتواند از بروز این بیماری جلوگیری کند.
دکتر جنیفر هرلی، سرپرست این تحقیق در مؤسسهی پلی تکنیک Rensselaer نیویورک، بیان کرد: “اختلال شبانه روزی با تشخیص آلزایمر مرتبط است و گفته میشود که اختلالات خواب میتواند یک علامت هشدار دهنده اولیه برای بیماری آلزایمر باشد.”
آلزایمر زمانی اتفاق میافتد که ارتباطات بین سلول های عصبی مغز از بین برود. این بیماری از نوع پیشرونده است و با پلاکهای غیرطبیعی و درهمتنیدگی پروتئینهایی که بهطور پیوسته در مغز ایجاد میشوند مرتبط است. این بیماری شایع ترین علت زوال عقل است و بیش از نیم میلیون نفر را در بریتانیا تحت تاثیر قرار داده است، رقمی که همچنان رو به افزایش است.
به منظور حفظ سلامت مغز، سلولهای ایمنی که میکروگلیا نامیده میشوند، پروتئینهای مشکلسازی را که تهدید به تجمع در مغز میکنند را یافته و از بین میبرند. یکی از انواع پروتئین های مورد هدف ، سلولهای آمیلوئید بتا نامیده میشوند که از نشانههای بارز آلزایمر میباشند.
هرلی و تیمش در مجله Plos Genetics گزارش میدهند که چگونه یک ریتم روزانه را در میکروگلیا پیدا کردند که امواج منظمی از پاکسازی پروتئین را به همراه دارد. زمانیکه سلولها ریتم شبانهروزی خود را از دست میدهند، روال پاکسازی نیز از بین خواهد رفت.
هارلی میگوید: “اختلال در زمان بندی مناسب پاکسازی سلولهای بتا آمیلوئید میتواند یکی از دلایل افزایش پلاک های تشکیل شده در طول بیماری آلزایمر در مغز باشد.”
در حالی که اختلالات خواب اغلب قبل از بیماری آلزایمر به وجود میآیند، هرلی و بسیاری از دانشمندان دیگر گمان میکنند که یک تداخل پیچیده بین این دو وجود دارد. هرلی میگوید که اختلال خواب و ریتم بیولوژیک ۲۴ ساعتهی بدن باعث ایجاد آمیلوئید بتا می شود، اما این به نوبه خود به سلول های مغزی که ساعت شبانه روزی بدن را هدایت میکنند، آسیب می رساند و باعث تجمع بیشتر آمیلوئید بتا میشود.
هرلی همچنین بیان کرد: “مدتی است که میدانیم ریتمی در پاکسازی آمیلوئید بتا در مغز وجود دارد. با افزایش سن و بیشتر در بیماران آلزایمر، این ریتم از بین میرود. این کاهش ریتم روزانه، میتواند منجر به افزایش آمیلوئید بتا در مغز شود. ”
اما یافتهها به درمانهایی اشاره دارند که به طور بالقوه میتوانند خطر ابتلا به آلزایمر و یا شدت علائم را کاهش دهند. هرلی ذکر میکند که با مداخلات ساده، مانند قرار گرفتن در معرض نور، یا از طریق درمانهای پیچیدهتر که فعالیت سلولهای ایمنی را تقویت میکنند، میتوان توانایی مغز برای پاکسازی آمیلوئید بتا را تحریک نمود.
همچنین بیان میکند: ” مراقبت از خواب یا ریتمهای شبانهروزی ما – که بهداشت خواب خوب نامیده میشود – ممکن است بتواند میزان آمیلوئید بتا را در طول عمرمان کاهش دهد. کاهش مقدار آمیلوئید میتواند به معنای کاهش علائم آلزایمر یا تاخیر در شروع و پیشرفت بیماری باشد. ”
منبع: گاردین