پرداختن به روال روزمره قابل پیش‌بینی با تغییر و تحولات جزئی پدیده‌ای عادی برای کودکان مبتلا به اوتیسم محسوب می‌شود. فاصله گرفتن این افراد از روال معمول روزمره موجب ایجاد اضطراب، تنش و بروز مشکلات اعتمادبه‌نفس در آن‌ها خواهد شد. برخی مسائل کم‌اهمیت نظیر مسافرت کردن می‌توانند به سناریویی پرمحتوا برای کودکان اوتیسمی تبدیل شوند. البته مسافرت کردن می‌تواند موجب شکل‌گیری اضطرابی غیرضروری در کودکان اوتیسمی شود؛ لذا پیش از آغاز سفر بایستی اقدامات آماده‌سازی مناسب را اجرا نمود.
آماده‌سازی
والدین به منظور کاهش احساس عدم آشنایی با محیط و شیوه سفر (مثلا با هواپیما یا قطار) در کودک اوتیسمی خود بایستی آمادگی لازم را در وی ایجاد نموده و اضطراب و استرس ناخواسته کودک را کاهش دهند. با آماده‌سازی کودکان مبتلا به اوتیسم برای تغییر وضعیت می‌توان احساس ترس آن‌ها را به حداقل رساند.
هنگام برنامه‌ریزی برای تعطیلات یا سفر با کلیه اعضای خانواده خصوصا کودکان مبتلا به اوتیسم مشورت نمایید. به اظهارات کودکان اوتیسمی پیرامون تمایلات و توانمندی‌های خود گوش فرا دهید. سفرهایی نظیر پیک‌نیک و طبیعت‌گردی با محوریت کاوش در محیط خارج از منزل غالبا انعطاف‌پذیر بوده و نیازی به برنامه‌ریزی دقیق ندارند. سفرهایی از این‌دست برای نخستین تجارب کودکان اوتیسمی بسیار ایده‌آل هستند. افزایش انعطاف‌پذیری کودکان اوتیسمی و عادت کردن آن‌ها به یک فضای جدید پدیده‌ای زمان‌بر خواهد بود. لذا والدین در عوض اجرای برنامه‌های سخت‌گیرانه بهتر است انعطاف بیش‌تری از خود نشان دهند.
برخی خطوط هوایی برای کودکان مبتلا به اوتیسم امتیازات و تسهیلات ویژه‌ای را در نظر می‌گیرند. به‌عنوان مثال هنگام انتخاب صندلی برای نشستن نظر این کودکان با اولویت مورد توجه قرار می‌گیرد. بدین‌ترتیب کودکان اوتیسمی هنگام پرواز دچار تنش و اضطراب ناخواسته نخواهند شد. چنان‌چه حین انجام پرواز این افراد دچار استرس شوند؛ در این‌صورت مهمان‌داران پرواز بایستی مداخله نموده و ماسک اکسیژن را بر روی صورت کودک قرار دهند. همیشه پیش از آغاز سفر در خصوص خدمات قابل ارائه توسط شرکت‌های مسافربری تحقیق کنید.
برخی اردوگاه‌ها و هتل‌ها دارای امکاناتی ویژه برای کودکان اوتیسمی هستند و مکانی ایده‌آل برای اقامت شما به‌شمار می‌روند. همچنین در برخی کشورها آموزش و آگاهی‌بخشی لازم پیرامون اوتیسم به شکلی مطلوب انجام نشده است؛ لذا توصیه می‌شود تا پیش از انتخاب مقصد سفرهای بین‌المللی پیرامون این موضوع تحقیق کنید.
مسافرت و تعطیلات
چنان‌چه کودک مبتلا به اوتیسم شما نخستین سفر هوایی دوران زندگی خود را تجربه می‌کند؛ در این‌صورت بایستی با وی گفتگو کرده و اضطراب یا ترس وی از پرواز را کاهش دهید. صحبت کردن پیرامون سفر، پخش ویدیوهایی از پرواز با هواپیما و تاکید بر اینکه هیچ جایی برای نگرانی وجود ندارد؛ ایده مناسبی به‌نظر می‌رسد.
سفرهای طولانی‌تر چه با هواپیما و چه با خودرو برای افرادی که نخستین سفر دوران زندگی خود را تجربه می‌کنند؛ به شکل ویژه‌ای چالش‌برانگیز خواهد بود. بنابراین در وهله نخست بهتر است مقصدی را در فواصل نه‌چندان دوردست انتخاب کرده و به تدریج با افزایش تحمل کودک مقاصدی در فواصل دورتر را مدنظر قرار دهید. همواره برای سرگرم نگاه داشتن کودک خود در سفرهای طولانی چندین ابزار موردعلاقه وی را به‌همراه داشته باشید.
نهایتا توصیه می‌شود که مدت زمان سفر را نسبتا کوتاه در نظر گرفته و برای کاهش فعالیت خود و عدم تاثیرپذیری کودک از شرایط اقدام به برنامه‌ریزی نمایید. پیک‌نیک و سفرهای کوتاه‌مدت ۱ روزه سرآغاز مناسبی برای سازگاری خانواده با نیازهای کودک است. همچنین سفر در ایام خارج از پیک مسافرت‌ها (فصل تابستان) احتمالا به آرامش بیشتر کودک اوتیسمی شما کمک خواهد کرد. سفر کردن با یک کودک مبتلا به اوتیسم لزوما استرس‌آور نیست. کسب تدریجی آمادگی و تجربه به کاهش استرس و اضطراب کودک اوتیسمی و والدین وی کمک شایان توجهی خواهد کرد.