پذیرش خود و حس دوستداشتن نسبت به هرآنچه دارایی فرد است، یک ویژگی بسیار مهم در زندگی محسوب میشود. هرچند که مهم است که این مساله به سمت خودشیفتگی در کودک نرود، اما هرشخصی محتاج آن است، که داراییهای خود را بپذیرد و دوست داشته باشد. شما در جایگاه والدین اشخاصی هستید که میتوانید این هدیه را به فرزند خود بدهید و باعث شوید در سالهای مختلف زندگی خود بتواند حس دوستداشتن را نسبت به خود داشته باشد.
هدف: کودک کمالات خویش را میشناسد.
مقیاس:
۱- خودش را با علاقه و خوشحالی در آینه نگاه میکند.
۲- ضمایر شخصی من، به من و مال من را به کار میبرد.
۳- با افتخار حرف میزند “ببین چه کاری را انجام دادم “.
۴- تشویقها یا موفقیتها را میپذیرد .
گام اول: از کودک بخواهید جایزههایی را که به خاطر موفقیت آمیز بودن کارهای هنریاش گرفته، بپذیرد.
گام دوم: با بیان عبارتهایی نظیر”چقدر زیادی کارکردی ” به قابلیتهای کودک بها دهید.
گام سوم: کودک را تشویق کنید تا خودش را در آینه ببیند.
گام چهارم: کودک را تشویق به استفاده از ضمایر من و مال من کنید.
گام پنجم: مفاهیمی مانند برادر، خواهر، پدر، مادر، عمه، عمو و… را به او آموزش دهید و نسبت کودک با آنها را به او یاد دهید.
گام ششم: هنگامیکه کودک از انجام کاری خوشحال است، آن را با تشویق، تقویت کنید.
در طی این فرآیند کودک حس تعلق به هرشخص و هر چیزی که به او مربوط باشد، را کسب میکند و پذیرش این داراییها، آنها را دوست خواهد داشت. این فرآیند درشکلگیری عزت نفس و ارتباطات اجتماعی اصلی بسیارمهم و اساسی است.